Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3428 Esas 2022/13048 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Adana 1. Çocuk Mahkemesi tarafından verilen suça sürüklenen çocuğun iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçu için verilen adli para cezası kararı, Yargıtay 15. Ceza Dairesi tarafından bozuldu. Ancak yapılan yeniden yargılama sonucu sanık hakkında verilen adli para cezası kararı, suça sürüklenen çocuğun savunması alındıktan sonra hesaplanan zamanaşımı süresi dolmadığı gerekçesiyle kanun yararına bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2, 119/1-c, 31/2, 62 ve 52. maddeleri yer almaktadır.

İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan suça sürüklenen çocuk ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/2, 119/1-c, 31/2, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Adana 1. Çocuk Mahkemesinin 10/02/2010 tarihli ve 2009/612 esas, 2010/48 sayılı kararının, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 19/03/2013 tarihli ve 2012/20624 esas, 2013/5036 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yapılan yargılama neticesinde suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı Kanun’un 116/2, 119/1-c, 31/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Adana 1. Çocuk Mahkemesinin 12/11/2013 tarihli ve 2013/330 esas, 2013/971 sayılı kararının 03/12/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içinde 20/09/2015 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanması ile sanığın 5237 sayılı Kanun'un 116/2, 119/1-c, 31/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Adana 1. Çocuk Mahkemesinin 12/10/2017 tarihli ve 2017/401 esas, 2017/527sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 15/02/2022 gün ve 255-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/04/2022 gün ve 2022/25875 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan işyeri dokunulmazlığını ihlal etme için kanunda öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre olağanüstü dava zamanaşımının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri uyarınca da olağanüstü dava zamanaşımının 6 yıl, olağan zamanaşımı süresinin 4 yıl olacağı nazara alındığında, kovuşturma aşamasında suça sürüklenen çocuğun savunmasının alındığı 15/12/2009 tarihinde son kez kesilmesi sebebiyle yeniden işlemeye başlayan zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 03/12/2013 tarihi ile yeniden suç işlendiği 20/09/2015 tarihleri arasında 1 yıl 9 ay 17 gün durmasını müteakip kaldığı yerden yeniden işlemeye başladığı, bu haliyle sanığın savunmasının alındığı 15/12/2009 tarihinde işlemeye başlayan 4 yıllık olağan zamanaşımı süresinin ve suçun işlendiği 17/06/2009 tarihinde işlemeye başlayan 6 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin 12/10/2017 olan hükmün açıklanması tarihine kadar dolduğu gözetilmeden, zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk ...'nin eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 116/2, 119/1-c ve 31/2. maddelerinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2. maddeleri uyarınca hesaplanan 4 yıllık asli zamanaşımının (hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 03.12.2013 tarihi itibariyle duran zamanaşımının, kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 20.09.2015 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenmekle; buna göre oluşan durma süresi de dikkate alındığında) ilk mahkumiyet karar tarihi olan 10/02/2010 ile son mahkumiyet karar tarihi olan 12/10/2017 tarihi arasında gerçekleştiği gözetilmeden, suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (ADANA) 1. Çocuk Mahkemesinden kesin olarak verilen 12.10.2017 tarihli ve 2017/401 E., 2017/527 K. sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan açılan kamu davasının, CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, hükmolunan cezanın kaldırılmasına, 22/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.