Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/3749 Esas 2022/9983 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, 2330 sayılı Kanun'dan kaynaklı rücuen tazminat istenmiştir. Mahkeme, davayı kısmen kabul etmiştir. Davacı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu sonrasında, dosya incelenmiş ve yerinde bulunmayan temyiz itirazları reddedilerek karar onanmıştır. Mahkeme kararında, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 54/1 maddesi gereğince davalıya %50 oranında indirim yapıldığı belirtilmiştir. Kanuna göre, bu maddede belirtilen hallerde, kusuru olan tarafın kusuruna orantılı olarak tazminatın indirilebileceği ifade edilir. 492 Sayılı Harçlar Yasası'nın 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmayacağı da kararda vurgulanmıştır.

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 2330 sayılı Kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 30/09/2013 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Dava, 2330 sayılı Kanun’dan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, ... Emniyet Müdürlüğünde görevli iken 17/01/2004 tarihinde Yargıtay binası önündeki mermerleri ve heykeli kıran davalıyı ikaz etmesi nedeniyle davalı tarafından kırık mermer parçası ile yaralanan ... Hassas Bölge Koruma Şube Müdürlüğünde polis memuru olarak görev yapan...a, 2330 sayılı Kanun gereğince nakdi tazminat ödendiğini, davalının saldırgan davranışlarıyla idarenin zararına sebebiyet verdiğini belirterek oluşan zararın rücuen davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek davalının olay tarihinde ayırt etme gücü olmadığından 818 sayılı BK’nın 54/1 maddesi gereğince ½ oranında indirim yapılması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına, 12/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.