Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28211 Esas 2022/13392 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanıkların hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından mahkumiyetine hükmedilmiştir. Ancak, bir sanığın mükerrir olduğu ancak infaz aşamasında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği gözetilmemiştir. Ayrıca, diğer sanıkların kamu malına zarar verme suçları hırsızlık suçu olarak nitelendirilmeden fazla ceza tayini yapılmıştır. Bir sanığın ise zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilerek, infaz edilecek cezanın belirlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 58/6-7, 151/1 ve 152/1-a, 43. maddeleri detaylı bir şekilde yer almaktadır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı ve 7242 sayılı kanunun 10. maddesi de kararda açıklanarak uygulanacak hukuk kuralları belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanıklar hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Adli sicil kaydına göre, İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.09.2011 tarihli ve 2011/16 E., 2011/501 K. sayılı tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıkların, özel hukuk tüzel kişisi olan Avea A.Ş.'nin baz istasyonlarında bulunan akülere ait topraklama hatlarını keserek zarar vermesi şeklindeki eylemlerinin, 5237 sayılı Kanun'un 151/1. maddesinde yer alan mala zarar verme suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, eylem kamu malına zarar verme olarak nitelendirilerek aynı Kanun'un 152/1-a maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanık ... hakkında Avea A.Ş.’ya ait baz istasyonundan 22.01.2013 tarihinde akülerin çalması şeklinde hırsızlık yaptığı iddiasıyla 28.05.2013 tarihli iddianame ile açılan kamu davasında Seferihisar Asliye Ceza Mahkemesinin 12.11.2014 tarihli ve 2013/349 Esas, 2014/680 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan mahkûmiyetine hükmedildiği, kararın temyizi üzerine Dairemizin 04.11.2019 tarihli ve 2019/12354 E, 2019/16974 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen hüküm onanarak kesinleştiği, temyiz incelemesine konu iş bu dosyadaki hırsızlık eyleminin de yine aynı katılana ait, aynı ilçedeki baz istasyonlarından yapıldığı, oluşa ve dosya kapsamına göre sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında 4 gün aralıkla katılana ait aynı ilçede bulunan baz istasyonlarından gerçekleştirdiği hırsızlık eylemleri nedeniyle tek hüküm kurulup kurulan bu hükümde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği anlaşılmakla; öncelikle Seferihisar Asliye Ceza Mahkemesinin 12.11.2014 tarihli ve 2013/349 Esas, 2014/680 Karar sayılı dosyasının aslı ya da onaylı örneği getirtilip dosya arasına alınarak, sanığın 4 gün aralıkla aynı katılana yönelik gerçekleştirdiği eylemlerinden dolayı TCK'nın 43. maddesi de uygulanarak mahkumiyet hükmü kurulup bu şekilde tayin edilen hapis cezası üzerinden Seferihisar Asliye Ceza Mahkemesinin 12.11.2014 tarihli ve 2013/349 Esas, 2014/680 Karar sayılı sayılı dosyasındaki ceza süresi mahsup edilerek infaz edilmesi gereken cezanın belirlenmesi gerektiğinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ....., ve ... ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.