Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5289 Esas 2022/13305 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... ile suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan yargılama sonucunda sanık ...’nın TCK’nın 142/2-g, 143/1, 62/1, 53 ve 58/7. maddeleri gereğince 2 yıl 8 ay 15 gün ve suça sürüklenen çocuk ...’in TCK’nın 142/2-g, 143/1, 31/3 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezalarıyla mahkûmiyetlerine dair 03.05.2012 tarihli hükümlerin sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafiileri tarafından temyizi sonrasında, Dairemizin 10.12.2014 tarihli ve 2014/433 E., 2014/29676 K. sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş, ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca “Mahkemece hükmün esasına oluşturan kısa kararda sanıklar hakkında “Ayrıntısı gerekçeli karar yerinde gösterileceği üzere sanıkların bizzat pişmanlık göstererek, hiçbir etki altında kalmadan ve serbest iradeleri ile aynen iadeyi sağladıklarının kabulüne imkan bulunmamasına nazaran 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi gereğince sanığın cezasından indirim yapılmasına yer olmadığına” şeklinde belirtildiği halde hükmün gerekçe kısmında sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanmama nedenine yer verilmediği, bu suretle yasal ve yeterli gerekçe ortaya konmadan sanıklar hakkında anılan madde hükmünün uygulanmadığı, yine dosya içerinde mevcut bila tarihli yakalama rızaen teslim, muhafaza altına alma ve teşhis tutanağı içeriğine göre ise; güvenlik kamera kayıtları ile kimlikleri tespit edilen suça sürüklenen çocuklar ... ile ...’in kolluk güçlerince yakalandıktan sonra yapılan mülakatta hırsızlık suçuna konu hayvanları bıraktıkları yeri rıza ile gösterdikleri ve bu nedenle müştekiye teslimini sağladıkları anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk ... ile sanık ... hakkında TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanma koşullarının oluştuğu değerlendirilmiş” ve sanık ve suça sürüklenen çocuğun lehine olarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.06.2022 tarihli ve KD-2-2022/34169 sayılı itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.06.2022 tarihli ve KD-2-2022/34169 sayılı itirazının KABULÜNE, Dairemizin 10.12.2014 tarihli hırsızlık suçuna ilişkin sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkındaki onama kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dosya içerisinde mevcut olan 25.11.2011 tarihli Yakalama, Rızaen Teslim, Muhafaza Altına Alma ve Teşhis Tutanağına göre, güvenlik kamerası görüntülerinin incelenmesi sonucunda kimlikleri belirlenen suça sürüklenen çocuk ... ve temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ...’in hırsızlık suçuna konu hayvanları diğer sanık ... ile birlikte çaldıkları yeri kolluk görevlilerine göstermek suretiyle müştekiye iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında, sanık ve suça sürüklenen çocuk haklarında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Mahkemece hükmün esasını oluşturan kısa kararda “ayrıntısı gerekçeli karar yerinde gösterileceği üzere sanıkların bizzat pişmanlık göstererek, hiçbir etki altında kalmadan ve serbest iradeleri ile aynen iadeyi sağladıklarının kabulüne imkan bulunmamasına nazaran TCK’nın 168/1. maddesi gereğince cezasından indirim yapılmasına yer olmadığının” belirtilmesine karşın, gerekçeli kararda sanık ve suça sürüklenen çocuk haklarında TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanmama nedenine yer verilmemesi suretiyle yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden anılan madde hükmünün uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.