Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30417 Esas 2022/13393 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanık ... hakkında katılan ... A.Ş.’ye yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Bozma öncesi yapılan yargılamada, sanığın, Türk Telekom A.Ş.'ye yönelik hırsızlık suçundan neticeten 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı ve anılan hüküm aleyhine bir temyiz istemi bulunmadığı, bozma sonrası sanık hakkında tayin olunan 3 yıl 9 ay hapis cezasının CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gereği sonuç olarak 1 yıl 13 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık ... hakkında kurulan 5 nolu hüküm fıkrasına ".... 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın cezasının 1 yıl 13 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına" ibaresi eklenmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma öncesi yapılan yargılamada, sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik o yer Cumhuriyet savcısının sadece hırsızlık suçu yönünden sanık aleyhine temyize geldiği, bozma öncesi sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde ise tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı, ancak mahkemenin 22.04.2016 tarihli kararında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde tekerrür uygulaması neticesinde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanık ... ve ... hakkında katılan ... A.Ş. ve katılan ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun'un 6. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesine eklenen 4. fıkra gereğince “hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikayet aranmaz” hükmü gereği, mala zarar verme suçunun suç tarihi itibariyle şikayete tabi olmadığı gibi uzlaştırma kapsamında da bulunmadığının anlaşılması karşısında; mala zarar verme suçunun 5237 sayılı TCK'nın 142/4 maddesi uyarınca şikayete tabi olmadığı gözetilmeden şikayetten vazgeçme nedeni ile düşme kararı verilmesi, ayrıca sanık ... hakkında Türk Telekom A.Ş.’ye yönelik hırsızlık eylemi kapsamında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 27.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.