Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/2176 Esas 2022/10254 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen rücuen tazminat davasında, davacının talep ettiği rücuen tazminat miktarı 2.104,35 TL, mahkemece hükmedilen tazminat miktarı ise 1.961,79 TL olarak belirlenmiştir. 6100 sayılı HMK'nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL'dir. Karar veriliş tarihi itibariyle davacının reddedilen miktarının bu sınırın altında kalması nedeniyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 6100 sayılı HMK'nın geçici 3/2. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 2330 sayılı Kanun gereği rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

6100 sayılı HMK'nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 2015 yılı bakımından 2.080,00 TL'dir.
Temyize konu karar anılan Kanun yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı ... vekili tarafından talep edilen ve ödenen rücuen tazminat miktarının 2.104,35 TL, mahkemece hükmedilen tazminat miktarının 1.961,79 TL olduğu anlaşılmakla davacı bakımından reddedilen miktar 2.080,00 TL’nin altında kaldığından karar veriliş tarihi itibariyle kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarih ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 14/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.