Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29230 Esas 2022/13849 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanığın şikayetçiler... ve ...’a karşı hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları ile şikayetçi ...’a karşı konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, olay günü, ayrı yargılanan suça sürüklenen çocuk ... ile birlikte, aynı binada üç farklı daireden hırsızlık yaptıkları, saat 19.00‘da binada halen hırsızlık yapıldığının ihbarı üzerine suça konu adrese giden polis ekibinin, sanık ve suça sürüklenen çocuğu, olay yerinde bina içerisinde yakaladığı olayda, UYAP'tan alınan güneş doğuş batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 17.40’ta başladığı, eylemlere gündüz başlandığı kabul edilse de ihbar saati olan 19.00‘un gece sayılan zaman dilimine denk geldiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece işlendiğinin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma görüşüne iştirak edilmemiş sanık, hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde, atılı hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle artırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik TCK'nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/6 oranında artırım yapılması ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanığın şikayetçi ...’a karşı hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Eylemin gece işlendiğinin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Sanığın şikayetçi ...’ın evinden 10 TL değerinde kol saati çaldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibarıyla ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK'nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- Hırsızlık eyleminin gece vakti işlenmiş olması nedeniyle arttırım yapılırken, suç tarihinden önce yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi ile değişik TCK'nın 143. maddesi uyarınca, yarı oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, 1/6 oranında artırım yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 30/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.