Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31401 Esas 2022/13757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizinin mümkün olmadığı, sanık müdafiinin dilekçesinin itiraz niteliğinde olduğu kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan, sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak,
1) Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 2013/1280 Esas, 2013/361 Karar sayılı ilamında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi
2) Sanık ...’un adli sicil kaydında gözüken Malatya 3. ASCM'nin 2013/231 - 2015/96 sayılı kararı ile hükmedilen erteli cezaları için TCK'nun 51/7. maddesi uyarınca mahkemesine ihbarda bulunulmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar, müdafiileri ve o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olan hüküm fıkralarının çıkartılarak yerine “Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 2013/1280 Esas, 2013/361 Karar sayılı ilamındaki 4 yıl 7 ay hapis cezasından dolayı sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve bu ilamda TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığından; sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına” ibaresi eklenmesi ve yine sanık ... hakkındaki hüküm fıkrasına “Sanık ...’un adli sicil kaydında gözüken Malatya 3. ASCM'nin 2013/231 - 2015/96 sayılı kararı ile hükmedilen erteli cezaları için TCK'nun 51/7. maddesi uyarınca mahkemesine ihbarda bulunulmasına” karar verilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.