Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/24 Esas 2022/10713 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu, trafik kazası sonucu oluşan ölüme bağlı olarak, manevi ve maddi tazminat istediği ile ilgilidir. Davacılar vekilinin talebi doğrultusunda davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğuna dair karar verilmiştir. Ancak, yargılama esnasında çocuğa yapılacak bakım ve yetiştirme giderlerinin hesaplanarak destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi gerektiği belirtilmemiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 185. ve 327. maddelerinde açıklandığı üzere, çocuğun bakımı ve eğitimi anne-baba tarafından karşılanmaktadır. Bu nedenle, eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulmuş olması nedeniyle karar bozulmuştur. 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 85. maddesi gereği gerçek işleten sıfatıyla müştereken ve müteselsilen sorumlu olunduğu belirtilmiştir.

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Havza 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hüküm, süresi içinde davalılar vekili tarafından istinaf edilmiş, istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiş, yine aynı davalılar vekili tarafından bu kararın temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacılar vekili, 28.06.2016 tarihinde davalı ...'e ait olan davalı ... idaresindeki aracın müvekkilerinin kızları ...'ya çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak koşulu ile 75.000,00'er TL manevi tazminat ile 1.000,00'er TL destek tazminatının, (ıslahla 147.984,05 TL toplam destek tazminatının) davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin kazadan dolayı çok üzgün olduğunu, istenilen tazminatı ödeme gücünün olmadığını belirterek, davanın reddini gerektiğini belirtmiştir.
Diğer davalı, cevap dilekçesi sunmamıştır.
İlk derece mahkemesince, davalılardan ...’nin araç sürücüsü olması ve kusurlu olduğunun tespit edilmiş olması nedeniyle, diğer davalı ...'nin ise aracın ortak maliki olması nedeniyle 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 85. maddesi gereği gerçek işleten sıfatıyla müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu, alınan bilirkişi raporlarına göre davacı ... için 84.810,05 TL davacı ... için 63.174,00 TL destek tazminatı ile 25.000,00'er TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal fazi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir. Karar davalılar vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye mahkemesince, mahkemece taraf delillerinin usulüne uygun olarak toplandığı, delillerin değerlendirildiği, bilirkişi incelemesi yapıldığı, bilirkişi raporunun denetime açık ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, verilen kararın ve gerekçelerinin usul ve yasaya uygun bulunduğu gerekçesiyle istinaf istemi esastan red edilmiş, karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu oluşan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Türk Medeni Kanunu'nun 185. madde hükmü gereğince, anne-baba birlikte çocukların bakımından sorumludur, aynı Kanun'un 327. maddesinde ise “Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır” denilmektedir. Her baba ve annenin çocuğunu belli bir yaşa kadar büyütmek, yetiştirmek ödevi olup çocuğun ölümü nedeni ile artık yapılması gerekmeyecek yetiştirme giderlerinin belirlenecek destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi (anne ve babadan birinin ya da her ikisinin hayatta olup olmadığına ilişkin ayrıksı durumlar da göz önüne alınarak) gerekmektedir.
Mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek, küçüğe yapılacak bakım ve yetiştirme giderlerinin bilirkişiden alınacak ek rapor ile belirlenerek hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından indirilerek karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, HMK'nın 373/1.maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılarak işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, dairemiz karar örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, 20.09.2022 günü oybirliğiyle karar verildi.