Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/16621 Esas 2022/13991 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, Mala zarar verme suçundan hüküm giyen sanık ...'in önceki kararı temyiz etmemesi veya temyiz talebi reddedilmesi nedeniyle sonraki hükmü temyiz edemeyeceği ilkesi doğrultusunda, yargıtayın benzer bir durumda verdiği bir kararın kendi kararına sirayet ettiğini belirterek, sanığın hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığına karar vermiştir. Bu nedenle, lehe bozmadan sirayet nedeniyle yararlanan sanık hakkında, bozma sonrası verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin isteme aykırı olarak reddedilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri 1412 sayılı CMUK'nun 325. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 31.10.2012 tarih, 2011/777 Esas ve 2012/1819 Karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere önceki kararı temyiz etmeyen veya temyiz talebi reddedilen hükümlünün sonraki hükmü temyiz edemeyeceğine ilişkin ilke ve kabuller karşısında; Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 06/02/2019 tarih, 2018/9198 Esas ve 2019/1590 Karar sayılı kararındaki diğer sanık Kadir Aba hakkındaki lehe bozmanın, 05/10/2012 tarihli hükmü süresinde temyiz etmeyen sanık ...’a sirayet ettirilmesinin, sanık ...'a bozmadan sonra verilen 03/12/2020 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği hükümlünün bu hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK'nun 325. maddesi gereği lehe bozmadan sirayet nedeniyle yararlanan sanık hakkında, bozma sonrası mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 05/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.