Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2079 Esas 2022/13977 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin konut dokunulmazlığını ihlal ettiği suçundan mahkumiyet kararı verdi. Ancak mahkeme kararında, tebligat işlemlerinin usule aykırı yapıldığına dair bir tespit yapıldı. Tebligat işlemlerinin usule uygun olarak yapılması için gerekli işlemlerin gerçekleştirilmesi ve temyiz dilekçesiyle birlikte ek tebliğname düzenlenerek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırıldı.
Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.
Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılır. Çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, tebliğ imkânsızlığı durumunda tebligatın Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince bu adrese yapılması gerektiği hükme bağlanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın yokluğunda verilen kararın doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işlemlerinin usule aykırı olmasından dolayı sanığa usulüne uygun olarak gerekçeli kararın (Sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde bizzat okunup anlatılarak tebliği, aksi halde bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adresde tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilmesi, tebligat belgesi ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklenerek, ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 05.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.