Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/7420 Esas 2022/10775 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Oyak Yardımlaşma Kurumu Genel Müdürlüğü, davalıya karşı açtığı dava sonucunda icra inkar tazminatına hükmedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, davalı tarafın temyiz başvurusunu reddetmiş, ancak Yargıtay'ın kararıyla İlk Derece Mahkemesi'ne gönderilmiştir. İlk Derece Mahkemesi, davayı kabul ederek takibin devamına karar vermiş ve icra inkar tazminatına hükmetmiştir. Davalı vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu, uygun olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 353/1-b-(1) maddesi ve 373/1. maddesi, davanın temyiz sürecinde uygulanan hükümleri belirlerken, 371. madde, bir üst mahkeme tarafından verilen kararın bozulması durumunda İlk Derece Mahkemesi'nin bu karar doğrultusunda hareket etmesi gerektiğini belirtir.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı Oyak Yardımlaşma Kurumu Genel Müdürlüğü vekili Av. ... tarafından, davalı ... aleyhine 01/12/2016 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptalinin istenmesi üzerine ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne, takip tarihine kadar işlemiş cezai şart yönünden takip tarihinden sonra ayrıca akdi faiz yürütülmesi talebinin reddine, davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesine dair verilen 20/09/2017 günlü karara yönelik taraf vekillerinin istinaf başvuruları Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince yapılan istinaf incelemesinde 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b-(1) maddesi gereğince 11/10/2018 günlü kararla esastan reddedilmiş, verilen bu kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 10/11/2020 gün ve 2019/1116 esas, 2020/3826 karar sayılı ilamıyla HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılarak, aynı Kanunun 371. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına ve dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine dair verilen karar üzerine; İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne dair verilen 23/03/2021 günlü kararın HMK’nın 373. maddesinin 4. fıkrasına uygun olarak Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Hükmüne uyulan Dairemizin 10/11/2020 tarihli ve 2019/1116 esas, 2020/3826 karar sayılı ilamı ile davalının tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, “taraflar arasındaki kredi sözleşmesinin 12. maddesi uyarınca davacının hem bakiye kredi alacağını, hem de ifaya bağlı ceza koşulu niteliğinde olup sözleşmede oransal olarak “gecikme faizi” şeklinde kararlaştırılan ve asıl alacaktan bağımsız bir alacak niteliği kazanan cezai şart alacağını ayrı ayrı talep etme hakkı bulunduğu, bu yönüyle muaccel hale gelen ve takibe konu edilen asıl alacak miktarı içinde yer alan 15.085,69 TL tutarındaki cezai şart alacağına takip tarihinden itibaren temerrüt faizi işletilmesi gerekirken, bu istemin reddine karar verilmiş olmasının doğru olmadığına” işaret edilerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının davacı yararına bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulü ile davalının itirazının iptali ile takip konusu 141.411,04 TL alacağın yıllık %16.80 oranında temerrüt faizi ile birlikte tahsili yönünde takibin devamına, davacı yararına icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 7.244,79 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 26/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.