Esas No: 2021/16871
Karar No: 2022/14007
Karar Tarihi: 05.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/16871 Esas 2022/14007 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/16871 E. , 2022/14007 K.Özet:
Karar, suça sürüklenen çocuk için müştekiye ait iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet kararını ve hırsızlık suçundan verilen kararın temyiz istemlerini kapsar. Temyiz için yapılan başvuruların bir kısmı reddedilirken, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet kararı bozulmuş ve zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesine göre doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. TCK’nın 116/4 ve 31/3 maddelerinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu ve cezasının üst sınırı ile ilgili bilgi verilmiştir. Ayrıca, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi uyarınca suçun zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında müştekiler ..., ... ve ...’a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkkında müşteki ...’a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda suça sürüklenen çocuğun müştekiye ait iş yerine suç tarihinde gece vakti sayılan saat 04.30 sıralarında hırsızlık amaçlı girmesi şeklindeki eylemine uyan ve TCK’nın 116/4 ve 31/3 maddelerinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e ve 66/2 maddelerine göre hesaplanan 5 yıl 4 aylık zamanaşımı süresinin ilk karar tarihi olan 08/04/2015 ile ikinci karar tarihi olan 14/10/2020 arasında gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında müşteki ...’a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
3-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazı yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 05/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.