Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4084 Esas 2022/13940 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...'ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e, 143 ve 62. maddeleri gereğince 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/03/2019 tarihli ve 2019/81 esas, 2019/213 sayılı kararının, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 02/12/2019 tarihli ve 2019/1625 esas, 2019/1960 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek kesinleşmesini müteakip, hükümlü tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/03/2021 tarihli ve 2019/81 esas, 2019/213 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/03/2021 tarihli ve 2021/92 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 15/03/2022 gün ve 2812-2022 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/04/2022 gün ve 2022/41684 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda ilk yargılamada görev alan Hakim ....'ın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair kararda görev alamayacağı gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında Adana 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/03/2019 tarihli ve 2019/81 E. - 2019/213 K. sayılı kararı ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı sanık ve müdafii tarafından istinaf istemlerinde bulunulması üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 02/12/2019 tarihli ve 2019/1625 E. - 2019/1960 K. sayılı kararı ile istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verildiği ve anılan mahkumiyet hükmünün bu suretle kesinleştiği; 12/03/2019 tarihli hükmü veren hakimin .... olduğu, bilahare sanık ve müdafiinin yargılamanın yenilenmesine ilişkin istemlerinin, aynı mahkemenin 12/10/2020 tarihli ve 2019/81 E. - 2019/213 K. sayılı ek kararı ile reddine karar verildiği, ret kararı veren mahkeme hakiminin de .... olduğu, bu ek karara karşı sanığın 14/10/2020 tarihli dilekçesi ile itirazda bulunduğu, akabinde itiraz mercii olan Adana 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/12/2020 tarihli ve 2020/382 D. İş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği; sonrasında sanık müdafii tarafından aynı mahiyetli bir dilekçe ile yargılamanın yenilenmesine ilişkin bir kez daha istemde bulunulması üzerine aynı mahkemenin 01/03/2021 tarihli ve 2019/81 E. - 2019/213 K. sayılı ek kararı ile talebin reddine karar verildiği, bu ret kararını veren mahkeme hakiminin de Mustafa Akbaş (39616) olduğu ve bu ek karara karşı da sanık tarafından itirazda bulunulduğu, akabinde itiraz mercii olan Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/03/2021 tarihli ve 2021/92 D. İş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği; buna göre aynı mahiyetteki yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine verilen 01/03/2021 tarihli ek kararın ve bu ek karara itiraz üzerine itiraz merciince verilen 13/03/2021 tarihli kararın hukuki değerden yoksun oldukları ve yok hükmünde olduğu belirlenen Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/03/2021 tarihli ve 2021/92 D. İş sayılı kararının kanun yararına bozmaya konu yapılamayacak olduğu anlaşılmakla; Adana 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/12/2020 tarihli ve 2020/382 D. İş sayılı kararına karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 05/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.