Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3689 Esas 2022/13929 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet kararı incelendi. Mala zarar verme suçundan verilen hüküm yasal düzenlemeler nedeniyle infaz aşamasında gözden geçirildi ve temyiz itirazları reddedilerek onandı. Ancak hırsızlık suçundan verilen hükümde sanığın savunma hakkının kısıtlanması ve zorunlu müdafi atamasının yapılmaması nedeniyle bozulması gerektiği belirtildi. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. ve 142. maddeleri, Anayasa Mahkemesinin iptal kararı, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi gibi kanun maddelerine atıfta bulunuldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 05/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.