Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5333 Esas 2022/14132 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkum edildiği kararın temyiz incelemesi yapıldı. Görevi yaptırmamak için direnme suçunun birden fazla kişi ile işlendiği anlaşıldığı için, mahkûmiyete yönelik Kanun'un 265/3 maddesinden artırım yapılmamıştı. Bu durum, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının da göz önünde bulundurulmasıyla, infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı. Ancak, hakaret suçundan hüküm kurulurken seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesi, temel cezanın doğrudan belirlenmeyip ardından hapis cezası ile cezalandırılma kararının verilmesi nedeniyle, hüküm BOZULDU. Sanığın hukuki haklarına saygı gösterilmediği belirtildi ve kararda, TCK'nın 125/1, 3-a ve 125/4 maddelerinin uygulanış şekli açıklandı. Bu maddelere göre, hakaret suçundan hüküm kurulurken ek savunma hakkı verilmeli ve seçimlik cezalar yerine temel cezalar doğrudan belirlenmelidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanık hakkında kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Görevi yaptırmamak için direnme suçunun birden fazla kişi ile işlendiği anlaşılmakla sanık hakkında kurulan hükümde aynı sayılı Kanun’un 265/3 maddesinden artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- İddianamede 5237 sayılı TCK'nın 125/1,3-a maddesi uyarınca cezalandırılması talep edilen sanık hakkında, hakaret suçundan hüküm kurulurken ek savunma hakkı verilmeden TCK'nın 125/4. maddesi uygulanmak suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanık hakkında kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan hüküm kurulurken seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edildiğine göre, temel cezanın doğrudan 5237 Sayılı TCK’nın 125/3-a. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi yerine, sanık hakkında TCK’nın 125/1.maddesi uyarınca 3 ay hapis cezasına hükmolunup, ardından da aynı Kanun'un 125/4. maddesi gereğince sanığın 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.