Esas No: 2021/314
Karar No: 2022/14148
Karar Tarihi: 06.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/314 Esas 2022/14148 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/314 E. , 2022/14148 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık kamu malına zarar verme, tehdit ve yaralama suçlamalarıyla mahkum edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin kararı dikkate alınmış ve hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Tekerrür nedeniyle sanığa verilen hapis cezası da değerlendirilmiş, ancak sanığın kasten yaralama suçunda uzlaştırma kapsamında olmadığı dikkate alınarak mahkûmiyet kararı onanmıştır. 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklik hakkında bilgi verilse de, detaylı ve açıklayıcı şekilde anlatılmamıştır. TCK'nın 86/2, 86/3-e, 29 ve 62. maddeleri de bahsedilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, tehdit, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
UYAP üzerinden yapılan incelemede tekerrüre esas alınan İzmir 6 Sulh Ceza Mahkemesinin 10/04/2012 tarih ve 2011/1411 esas 2012/597 karar sayılı kararında sanık hakkında TCK 'nın 86/2, 86/3-e, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezasının verildiği, TCK’nın 86/2 ve 86/3-e maddeleri kapsamındaki kasten yaralama suçunun uzlaştırma kapsamında olmadığı gözetildiğinde tebliğnamedeki düşünceye katılınmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.