Esas No: 2021/3863
Karar No: 2022/14146
Karar Tarihi: 06.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3863 Esas 2022/14146 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/3863 E. , 2022/14146 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davası sonucunda, sanığın künye çalmak suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtildi. Ancak hüküm bölümünde sevk maddesinin yazım hatası olarak 142/1-b olarak gösterildiği ve aslında 142/2-b maddesi gereği yapıldığı ifade edildi. Sanığın suçu mağaza içerisinde işlediği, 143/1. maddenin uygulanması için bozma nedeni bulunmadığı belirtildi. Yapılan duruşmaya ve delillere göre temyiz itirazlarının yerinde olmadığı ve hükmün istem gibi onanmasına karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri TCK'nın 142/2-b ve 143/1. maddeleridir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli kararı ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli kararda, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak eylemin TCK'nın 142/2-b. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu kabul edildiği halde, gerekçeli kararın hüküm bölümünde sevk maddesinin 142/1-b olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş,sanığın mağaza içerisinde mağdur Buse Durmaz'ın bileğindeki künyeyi mağazada bulunan kamera kayıtlarına göre gece vakti 21.31'de çaldığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK'nın 143/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.