Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5336 Esas 2022/14091 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, kamu malına zarar verme suçundan mahkum edildi. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararını ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesini dikkate alarak, mahkumiyetin infaz aşamasında hak yoksunluklarını göz önünde bulundurulmasının gerektiğine karar verdi. Ancak, sanık hakkında kurulan hükümde yanlış bir ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle mahkeme kararı bozdu. Sanık, 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesi yerine 168/1. maddesi uyarınca cezalandırılacak.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Hak yoksunlukları
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 168/1. ve 168/2. maddeleri: Kamu zararına neden olmak suçları için öngörülen cezaların farklılığına ilişkin düzenlemeler

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dosya içerisinde yer alan Ünye M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü’nün, 30.10.2014 tarih, 2014/15055 sayılı yazısı ve ekinde yer alan makbuza göre, kurum zararının sanık tarafından 01/08/2014 tarihinde giderildiğinin ve sanık hakkında düzenlenen iddianamenin kabul tarihinin 07/08/2014 olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi yerine TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.