Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4000 Esas 2022/14092 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I - Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince reddine ilişkin mahkemece verilen ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair 15.06.2016 tarihli ek kararın istem gibi ONANMASINA,
II – Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Mağdurların, camı kırılarak içerisinden hırsızlık eylemi gerçekleştirilen aracı, olay gecesi saat 20:30’da park ettiklerini, aynı gece saat 23:00 sıralarında aracı park ettikleri yere geldiklerinde eylemi farkettiklerini beyan ettiklerinin anlaşılması karşısında; eylemin gece gerçekleştiği sabit olmasına rağmen sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nın 143. maddesi gereğince artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.