Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4317 Esas 2022/14200 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 09/04/2012 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 29/07/2016 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 117/1, 119/1-a-c maddelerinde tanımlanan iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 66/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık dava zamanaşımının, 30/03/2007 olan ilk mahkumiyet tarihi ile hükmün açıklandığı 03/06/2021 olan karar tarihi arasında gerçekleştiği gözetilmeden, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılanın yargılama aşamasında 30/03/2007 tarihli dilekçe ile şikayetinden vazgeçtiğini, zararının giderildiğini içerir dilekçe ibraz ettiği, 06/03/2012 tarihli duruşmada ise sanıkların zararına karşılık kendisine senet verdiğini, senedin bedelini ödemediklerini, senedin bedelini masraf yapmamak için icraya koymadığını bu yüzden zararının giderilmediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, katılandan zararının giderilip giderilmediği sorulmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.