Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2156 Esas 2022/14293 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2156
Karar No: 2022/14293
Karar Tarihi: 07.09.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2156 Esas 2022/14293 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve izinsiz kredi kartı kullanımı suçlarından yargılandığına karar vermiş ve hüküm verilmesine karar verilmiştir. Suçlar nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. TCK'nin 53. maddesi kapsamında hak yoksunlukları uygulanırken, TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, mahkeme sanığın diğer suç ile ilgili olarak TCK'nin 245/5 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmediğini belirtmiştir. Bu nedenle, yargılamanın açıklandığı nedenler nedeniyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Detaylı açıklama: TCK'nin 53. maddesi - Hak Yoksunlukları, TCK'nin 245/5 maddesi - Banka veya kredi kartının izinsiz kullanımı.
2. Ceza Dairesi         2021/2156 E.  ,  2022/14293 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
    Mahkemenin nitelemesi yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
    5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
    2-Sanık hakkında başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan verilen hükmün temyiz incelemesi neticesinde;
    5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
    Sanığın hüküm tarihinde ancak hüküm verilmeden önce katılanın zararını karşıladığı ve duruşmaya katılmayan sanığın temyiz dilekçesi ile ödemeye ilişkin makbuzu dosyaya ibraz ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 245/5 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara