Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22375 Esas 2022/14197 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk ...’ın yokluğunda verilen 13/03/2020 tarihli kararın tebliği için adı geçenin bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması gerekirken, doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre yapılan 26/06/2020 tarihli gerekçeli karar tebliği işleminin geçersiz olduğu ve vekaletname verdiği müdafiinin öğrenme üzerine yapmış olduğu 06/07/2020 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 116/4, 119/1-c maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 4 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 43. maddesi uyarınca ¼ oranında artırım yapılırken 2 yıl 11 ay yerine, 2 yıl 7 ay hapis cezasına, aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 5 ay 5 gün hapis cezası yerine 2 yıl 1 ay 25 gün hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/11/2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocukların işledikleri fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
b-Suça sürüklenen çocukların, katılan ve müştekinin gözetiminde bulunan eve bir kez girdiklerini kabul ettiklerinin anlaşılması karşısında, dosya kapsamı ile uyuşmayacak şekilde yetersiz gerekçe ile suça sürüklenen çocuklar hakkında kurulan hükümlerde TCK’nın 43. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
c- Suça sürüklenen çocuklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 116/4, 119/1-c maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 4 ay hapis cezasından aynı Kanun’un 43. maddesi uyarınca ¼ oranında artırım yapılırken 2 yıl 11 ay yerine, 2 yıl 7 ay hapis cezasına, aynı Kanun’un 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılırken 1 yıl 11 ay 10 gün yerine, 1 yıl 8 ay 20 gün hapis cezasına, aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 7 ay 13 gün hapis cezası yerine 1 yıl 5 ay 6 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile suça sürüklenen çocuklar ... ve ...’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.