Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3434 Esas 2022/14215 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık ve başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 2451 ve 62/1 (iki kez). mddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis, 3 yıl 4 ay hapis ve 20.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Antalya 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/12/2020 tarihli ve 2018/3 esas, 2020/907 sayılı kararının, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 31/03/2021 tarihli ve 2021/848 esas, 2021/980 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi sonucu kesinleşmesini müteakip, hükümlü tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Antalya 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/07/2021 tarihli ve 2018/3 esas, 2020/907 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 15/02/2022 gün ve 25624/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/04/2022 gün ve 2022/25990 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı CMK'nın 23/3. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi halinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun'un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir” şeklindeki düzenlemeler karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümde belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu sebeple adil yargılanma hakkının bir uzantısı olarak, olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda ilk yargılamada görev alan Hakim Alaattin Karakaya'nın yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair kararda da görev alamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılamanın yenilenmesi yolu, ancak sınırlı hallerde kabul edilmiş olağanüstü bir kanun yoludur. 5271 sayılı CMK’nın 311 ile 323. maddelerinde düzenlenmiştir. Yargılamanın yenilenmesi istemi, ilk hükmü veren mahkemeye sunulur (CMK’nın 318/1. maddesi). Bu mahkeme, öncelikle istemin kabul edilebilir olup olmadığını inceleyerek bir karar verir. Bu inceleme dosya üzerinden yapılır. CMK'nın 23/3. maddesine göre yargılamanın yenilenmesi halinde, yargılamada görevli hakim, aynı işte görev alamaz. Bu halde hakim, uyuşmazlık hakkında daha önceden görüşünü bildirmiştir. Yargılama süresince görüşünü bildirmiş olan bir hakimin, yargılamanın yenilenmesi aşamasında görev yapması, hakimin tarafsızlığı ilkesi ile bağdaşmaz. Yargılamanın yenilenmesi talebinin kabul edilebilir olup olmadığına ilişkin kararın, aynı mahkemece, fakat asıl kararı veren hakim dışındaki hakim tarafından verilmesi gerekir.
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; Antalya 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.12.2020 tarihli ve 2018/3 E. - 2020/907 K. sayılı hükmünü veren hakimin Alaattin Karakaya (218740) olduğu, sanık ...’ın yüzüne karşı verilen hükme yönelik sanığın istinaf isteminde bulunması üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 31.03.2021 tarihli ve 2021/848 E. - 2021/980 K. sayılı kararıyla istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmek suretiyle sanık hakkındaki hükümlerin kesinleştiği; bilahare hükümlünün yargılamanın yenilenmesine ilişkin isteminin, aynı mahkemenin 13.07.2021 tarihli ve 2018/3 E. - 2020/907 K. sayılı ek kararı ile reddine karar verildiği, ret kararı veren mahkeme hakiminin de Alaattin Karakaya (218740) olduğu anlaşılmaktadır ki, asıl kararı veren hakim Alaattin Karakaya’nın yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine de karar vermesi CMK’nın 23/3. maddesine aykırılık oluşturması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (ANTALYA) 25. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 13.07.2021 tarihli ve 2018/3 E. - 2020/907 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 07/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.