Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4860 Esas 2022/14237 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin Samsun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/05/2015 tarihli ve 2015/129 E., 2015/242 K. sayılı ilamının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 03/10/2019 gün ve 2019/2101 E. ve 2019/11824 K. sayılı ilamı ile sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün ONANMASINA karar verildiği, 17. Ceza Dairesince verilen bu karara karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/06/2022 gün, 2022/69090 sayılı itirazı ile “sanık hakkında tekerrüre esas alınan Rize 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/10/2012 tarihli, 2012/302 E., 2012/311 K. sayılı hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, temyize konu suç tarihinden sonra 20/12/2012 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından, anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas mahkumiyetinin de bulunmadığı” gerekçesiyle İTİRAZ KANUN yoluna başvurulması üzerine, dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/06/2022 gün, 2022/69090 sayılı itirazının KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 03/10/2019 gün ve 2019/2101 E. ve 2019/11824 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Rize 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/10/2012 tarihli, 2012/302 E., 2012/311 K. sayılı kararının, suç tarihinden sonra 20/12/2012 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 58/1. maddesine göre tekerrüre esas teşkil etmediği ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek mahiyette başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı hususu gözetilmeden, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.