Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5725 Esas 2022/14537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında müşteki ...’a karşı hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Müşteki ...’ın soruşturma aşamasında; evin oğluna ait olduğunu çalınan bir şey olup olmadığını bilmediğini, daha sonra inceleyip beyanda bulunacağını beyan etmesi, kovuşturma aşamasında; oğluna ait teybin çalındığını beyan etmesi, sanığın ise birkaç gündür söz konusu evde kaldığını savunması karşısında; hırsızlık konusu eşyanın olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre teşebbüs hükümlerinin uygulama yeri tartışılması gerekirken eksik araştırma ile teşebbüs indirimi yapılarak sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II)Sanık hakkında müştekiler ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...'ya karşı hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Sanığın, müştekilere ait kilitli araçların içinden teypler çalması eylemi sebebiyle suç tarihi itibariyle TCK'nın 142/1-b maddesinden hüküm kurulması gerekirken aynı Kanun'un 142/1-e maddesi ile hüküm kurulması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 01.03.2016 tarih, 2015-2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi "mağdur ve katılanın zararı soruşturma aşamasında giderildiğinden ceza adaletinin sağlanması, hak ve nesafet kuralları ve TCK'nın 168. maddesinde belirtilen indirim oranları gözetilerek mahkemece sanıkların cezasının 1/2 oranından daha fazla olmak koşuluyla indirilmesi gerekirken, 1/2 oranında indirim yapılması isabetsizdir" şeklinde gerçekleşen kabul ile 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesinin 1. fıkrasında etkin pişmanlık nedeniyle 2/3 oranına kadar indirim yapılacağının ifade edilmesi, aynı maddenin 2. fıkrasında ise indirim oranının 1/2 olarak öngörüldüğünün anlaşılması karşısında; sanık hakkında 1/2'den daha fazla oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 12/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.