Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2413 Esas 2022/14513 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 08/07/2014 şeklinde yanlış yazılan suçun işlendiği tarihin mahallinde 24/06/2014 olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın suç tarihinde müştekiye ait iş yerine girerek ve içeride bulunan anahtarı alarak büfe önünde park halinde olan motosikleti çalması şeklinde gerçekleşen olayda, hırsızlık suçundan kurulan hükümde sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/2-h. maddesi ile uygulama yapılması her iki maddedeki ceza sürelerinin aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın üzerine atılı suçu kabul etmemesi ve dolayısıyla olayın gerçekleştiği zamana dair herhangi bir beyanının bulunmaması, müştekinin beyanına göre, suça konu iş yerine 23/10/2013 günü saat 23.00 ile 24/10/2013 günü saat 11.00 arasında tespit edilemeyen zamanda girilmesi karşısında; oluşa uygun şekilde, suçun işlendiği saatin tam olarak belirlenememesi nedeniyle hırsızlık suçunun gece vakti işlenmediği kabul edilerek sanık hakkında TCK’nın 143. maddesi uygulanmadığı halde, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan ise, TCK’nın 116/2. maddesi yerine aynı Kanun’un 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 12/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.