Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2450 Esas 2022/14508 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçundan sanığı mahkum etmiş. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi ile ilgili bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiş. Ayrıca, CMK'nın uzlaştırma hükümleri ile ilgili değişikliklere atıfta bulunularak, suçun uzlaşma kapsamına alınması durumunda uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın durumunun değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmış. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, ve TCK'nın 141/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.