Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3771 Esas 2022/14495 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık suçu nedeniyle verilen karar incelendi. Tebligat Kanunu'nun ilgili maddeleri gereği, tebligatın önce bilinen en son adres esas alınarak yapılması, ancak tebligatın yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresin kabul edilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, tebliğ işleminin usulüne uygun olarak yapılmadığı gerekçesiyle dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır:
- Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi: Tebligat yapılamaması durumunda, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebligatın oraya yapılması gerekmektedir.
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi: Tebliğin normal yollardan yapılması gerektiği belirtilmektedir.
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi: Tebligat yapılamaması halinde, adres kayıt sistemi üzerinden tebligatın o adrese yapılması gerektiği belirtilmektedir.
- Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 maddeleri ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi: Tebligat işlemlerinin nasıl yapılacağına dair detaylı hükümler içermektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ...’ün yokluğunda verilen hükmün, katılanın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı olan adresine MERNİS şerhi yazılarak yapılan tebliğ işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak (öncelikle katılanın son bilinen adresine MERNİS şerhi yazılmaksızın tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine MERNİS şerhi yazılarak tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğiyle, tebligat belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklenerek ve ek tebliğname de düzenlenerek incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 12/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.