Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/17826 Esas 2022/14253 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyeti, davalıya sigortalı aracın yaptığı kaza sonucunda yaralanan davacının başvurusunu reddetti. Bunun üzerine davacı vekili itiraz etti ve İtiraz Hakem Heyeti, davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilen sürekli iş göremezlik tazminatının yasal faizi ile birlikte ödenmesine hükmetti. Davacı ve davalı vekilleri, bu karara karşı temyiz yoluna başvurdular. Yargıtay 4. Hukuk Dairesi, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin bazı temyiz itirazlarının reddine ve davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabul edilmesine karar verdi. Ayrıca, yanlış hesaplanan vekalet ücretinin düzeltilerek kararın onanmasına hükmetti. Kanun maddeleri ise, 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi ve 19/01/2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi ile Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikin 16. maddesinin 13. fıkrası olarak belirtildi.

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince başvurunun reddine dair karara karşı davacı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 18/12/2020 tarih ve 2020/İHK-28407 sayılı itirazın kısmen kabulüne dair kararın süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı vekili; 16/07/2018 tarihinde, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu davalıya sigortalı aracın yaptığı kaza neticesinde yaralandığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 50.000,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte,600,00 TL rapor ücreti, 10,10 TL baro pulu, 6,40 TL vekalet harcının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Bilirkişi raporu doğrultusunda dava değerini 167.123,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, maluliyet raporunu kabul etmediklerini, sigortalı araç sürüsünün kusurlu olduğu yönündeki iddiaları kabul etmediklerini, geçici iş göremezlik tazminatından sorumlu olmadıklarını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından, başvurunun reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekili itiraz etmiştir. İtiraz Hakem Heyeti‘nce, itirazın kısmen kabulü ile, 89.474,40 TL sürekli iş göremezlik tazminatının 28/02/2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair verilen karara karşı davacı vekili ve davalı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
1.Dosyadaki yazılara kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerekçelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir
2.Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda; Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi ve 19/01/2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi ile Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikin 16. maddesinin 13. fıkrası uyarınca tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekalet ücretinin her iki taraf için AAÜT’de yer alan asliye mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan nispi vekalet ücretinin beşte biri olacağı öngörülmüştür.
Bu itibarla anılan kanun ve yönetmelik hükümleri ile AAÜT’nin 17. maddesi uyarınca hesaplanan vekalet ücretinin maktu ücretin altında kalmamak koşulu ile beşte biri oranında belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde tam ve nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti kararının 6.3. bendinde yer alan "12.431,67 TL" ibaresi çıkartılarak yerine "3.400,00 TL" ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 36,30 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 09/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.