Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3316 Esas 2022/14455 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mala zarar verme suçuyla ilgili mahkumiyet hükmü, TCK'nın 151/1 maddesi yerine yanlışlıkla 125/1 maddesi olarak yazılmıştır. Ancak bu bir maddi hata olarak kabul edilmiş ve mahkeme kararı düzeltilebileceği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı ve TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler göz önüne alındığında, sanık hakkında öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazlarının çoğu kabul edilmiş ancak 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi göz önüne alındığında, mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanığın daha önceki mahkeme kararlarının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenlerle, üst Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 151/1 ve 125/1 maddeleri
- TCK'nın 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK
- 7242 sayılı Kanun
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mala zarar verme suçundan kurulan hükümde sevk maddesinin TCK’nın 151/1 maddesi olarak yazılması gerekirken 125/1 maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanığın tekerrüre esas alınan Aladağ Asliye Ceza Mahkemesinin 10/02/2012 tarih, 2011/52 Esas, 2012/13 Karar, Adana 6.Sulh Ceza Mahkemesinin 09/01/2012 tarih, 2011/1773 Esas, 2012/4 Karar ve Adana 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/05/2012 tarih, 2012/224 Esas, 2012/1612 Karar sayılı ilamlarının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.