Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/1579 Esas 2022/14464 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hakaret ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü kurulduğu ancak uzlaştırmanın mümkün olmadığı belirtildi. Ancak mala zarar verme suçu, kanun değişikliği ile uzlaşma kapsamına alındığı için sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Ayrıca sanığın adli sicil kaydındaki hükümlerin tekerrüre esas alınması gerektiği ancak sadece bir hükümün bu şekilde değerlendirildiği belirtilerek hüküm bozuldu ve yeniden değerlendirilecek. Bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi göz önünde bulundurulacaktır.


Kararda geçen kanun maddeleri:

- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

- 125/1. maddesi

- 151/1. maddesi

- 5271 sayılı CMK'nin 253/3. maddesi

- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi

- 1412 sayılı CMUK'nın 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

- 305. maddesi

- 326/son maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca hakaret ve TCK’nin 151/1. maddesi uyarınca mala zarar verme suçlarından hükümler kurulduğu, suç tarihinde mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK’nin 253/3. maddesi uyarınca uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsamına girmeyen bir başka suçla işlenmiş olması nedeniyle uzlaştırmanın mümkün olmadığı anlaşılmış ise de, TCK’nın 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alındığı, bu nedenle CMK’nın 253/3. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, söz konusu kanun değişikliğine göre, hakaret ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Malatya 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilmiş 2012/647 E., 2013/411 K. sayılı ilamına konu yaralama suçundan verilen 3.000,00 TL adli para cezasının hüküm tarihinde miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK'nın 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu, kesin nitelikte olan hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı, bununla birlikte sanığın adli sicil kaydında yer alan Malatya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.04.2011 tarihli ve 2010/601 E., 2011/124 K. sayılı ilamı ile verilip 08.10.2013 tarihinde kesinleşen ve daha ağır olan 10 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 12.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.