Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2015 Esas 2022/14546 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından açılan davada, bir sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiği halde yalnızca infaz rejimi uygulandığını ve diğer sanıkların suçu birlikte işlemediği için TCK'nın ilgili maddesi uygulanmadığını belirten yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebini reddetti. Mahkeme, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiğini de belirtti. Kanunlar: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK), TCK'nın 58. ve 119/1-c maddeleri, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında mükerrirliğe esas alınan ilamda 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi ve sanıklar ... ile ...’in katılanın evine birlikte girmeleri sebebiyle haklarında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükümlerde suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi sebebiyle TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanıklar ... ve ... hakkında TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre o yer Cumhuriyet savcısının ve sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.