Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3015 Esas 2022/14444 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık ile katılan arasında, sanığın daha evvelden katılandan haricen satın aldığı 2 aracın borçları sebebiyle, resmi devirlerinin yapılamaması ve araçlardan birisinin üzerine haciz konulması yüzünden alacak - borç ilişkisi(hukuki itilaf) bulunduğu, sanığın, bu ilişkiden dolayı katılanın kendisine olan borcuna karşılık suça konu çeki kendisine verdiğini savunduğu ve aksi ispatlanamayan bu savunmaya göre sanığın suça konu çeki çaldığına ilişkin mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve atılı suçu işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanmadan yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, katılanın aracına bırakmış olduğunu belirttiği ceketinin cebinde bulunan çekin gündüz vakti sanık tarafından çalındığı iddiasına göre sanığın eylemine uyan TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanık hakkında TCK’nın 141/1. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanun’un 62. maddesi uyarınca yapılan indirim sonucu 10 ay hapis cezasına ve devamında hükmolunan bu kısa süreli hapis cezasının TCK’nın 50/1-a. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine ve TCK’nın 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20 TL’den sonuç cezanın 6.000 TL adli para cezası olarak tayinine karar verilmesi gerekirken, TCK’nın 141/1. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl hapis cezası üzerinden TCK’nın 62. maddesi uyarınca yapılan indirim sonucu 10 ay 20 gün hapis cezasına ve devamında 350 gün olarak hükmolunduğu belirtilen kısa süreli hapis cezasının TCK’nın 50/1. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den 6.000 TL adli para cezasına çevrilmesine karar verilmek suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması,
c) 18.06.2014 tarihinde kabul edilip 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gözetilmeden, sanık hakkında yazılı şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 12/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.