Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5854 Esas 2022/14784 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Katılan ...’ın ikametinden 14 adet Cumhuriyet altını, 500,00 TL’si ile suça konu eşyalarının gündüz vakti çalınması ve evin sinekliklerinin parçalanması şeklinde gerçekleşen olayda sanığın, “ ...’u mahalleden tanıdığını, Muhammet ile birlikte 2012 yılının Ekim ayında başka bir hırsızlık olayına karıştığını, halen bu suçtan dolayı cezaevinde yattığını, ancak iddia edildiği gibi...ile birlikte katılan ...’ın evine girmediğini, böyle bir hırsızlık olayına karışmadığını, suçlamaları kabul etmediğini ” savunduğu, olay yerinden parmak izleri elde edilen ve İstanbul Anadolu 3. Çocuk Mahkemesi’nin 17/04/2015 tarihli kararıyla anılan her üç suçtan mahkum olan suça sürüklenen çocuk...’un ise özetle “ suçu ... ile işlediğini beyan ettiği ” anlaşılmakla, yaşı küçük olduğu için ayrı yargılanan suça sürüklenen çocuk...’un suç atma niteliğindeki beyanları dışında mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı kanıtların bulunmaması karşısında; sanığın inceleme konusu olan suçlardan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2) Kabule göre de;
Tekerrüre esas alınan Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.02.2012 tarih 2011/490 E. 2012/41 K. sayılı 10.05.2012 tarihinde kesinleşen mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1 maddesinde yazılı ''hırsızlık'' suçuna ait olduğu ve CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekip gerekmeyeceğinin değerlendirilmesi hususunda zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.