Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/4199 Esas 2022/14728 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişiye hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından hüküm verildiği belirtilmiştir. Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler onanırken, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın itiraza tabi olduğu ve temyiz edilemediği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak CMK'nun 231/12, 264 ve TCK'nın 53. maddelerinden bahsedilmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin bazı bölümlerini iptal eden kararı da dikkate alınarak, bu madde kapsamındaki hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Konya 13.Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/158 Esas ve 2015/613 Karar sayılı kararı ile hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler ve Konya 13.Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/850 Esas ve 2016/148 Karar sayılı kararı ile mala zarar verme suçu bakımından kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede,
Konya 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2015 tarihli kararı bakımından tebligat tarihinde cezaevinde bulunan sanığa tebliğ edilen karar içeriğinin “okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanığa yapılan tebliğ işleminin CMK.nun 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığından geçersiz sayılarak sanığın 16/06/2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve Konya 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/03/2016 tarihli kararında da cezaevinden SEGBİS ile bağlanan sanığın yüzüne karşı verilen hükmü ceza infaz kurumu aracılığıyla temyiz edilebileceği bildirimi olmadığından bu hükmün de süresinde temyiz edildiği kabul edilerek ve 22/06/2016 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede,
I)Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararın temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın temyiz istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hırsızlık suçu bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10.maddesi ile TCK'nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre kararda bir isabetsizlik görülmediğinden hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 14/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.