Esas No: 2021/2436
Karar No: 2022/14877
Karar Tarihi: 15.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2436 Esas 2022/14877 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/2436 E. , 2022/14877 K.Özet:
Sanıklar hakkında mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasına yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin temyiz itirazları ise red edilmiştir çünkü uygulanan ceza kanun maddeleri infaz aşamasında değişmiştir. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı, 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile eklenen geçici 2. madde, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıklar müdafiinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.