Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/5790 Esas 2022/14834 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
05.08.2017 tarihli ve 30145 Mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21. maddesiyle; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu 291. maddesinde düzenlenen 7 günlük temyiz süresi, 15 güne çıkarılmıştır. Dolayısıyla; 5271 sayılı CMK’nın temyiz hükümlerine tabi olan kararların temyiz süresi 15 gün olup, 05.08.2017 tarihli yasal değişikliğin yapıldığı tarihte ve sonrasında verilecek kararlar hakkında uygulanacaktır. Fakat 20 Temmuz 2016 tarihinden önce verilen kararlar ve bu kararlarla ilgili Yargıtay’ın bozma kararları sonrasında yapılan yargılamaya göre verilecek yeni kararlar, 1412 sayılı mülga CMUK’da yer alan temyiz hükümlerine tabidir. 20 Temmuz 2016 tarihinden önce yerel mahkeme tarafından karar verilip de Yargıtay’ca yapılan temyiz incelemesinde bozulan bir karar sonrasında verilen yeni karara karşı da eski kanun yolu usulü ve süresi olan 7 gün tatbik edilecektir.
Mahkemece kısa karar ve gerekçeli kararda temyiz süresinin 15 gün olarak belirtilerek tarafların yanıltılması nedeniyle sanığın temyiz dilekçesinin süresi içinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Suçun gece vakti işlendiği ve bozma öncesi kurulan hükümde de sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulandığının gözetilmemesi, suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakka konu olan cezanın 7,000 TL. adli para cezası olduğu ve infazın bu miktar üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak oluşturduğundan bahisle sanığın 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının 7.000 TL adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilerek, sanığın 11 AY 20 GÜN HAPİS CEZASIYLA CEZALANDIRILMASINA, sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının, TCK.'nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri uyarınca, sanığın kişisel ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak, gün birim sayısı takdiren 20 TL'den hesaplanmak suretiyle 7.000,00 TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE, " cümlesinin çıkarılarak yerine "CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan 11 ay 20 gün hapis cezasının, 7.000 TL. adli para cezası üzerinden infazına” ibaresinin yazılması, suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.