Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6667 Esas 2022/14830 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Suç eşyası satın alma veya kabul etme suçundan mahkum edilen sanığın, Yargıtay 2. Ceza Dairesi'ne gönderilen dosyası CMK'nın 223/1. maddesinde belirtilen bir hüküm olmadığından temyiz kabiliyeti olmadığı gerekçesiyle incelenmeden mahalline iade edildiği belirtilmiştir. Sanığın daha önce TCK'nın 165/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 4 tam gün karşılığı 80 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı anlaşılmaktadır. TCK'nın 165/1 maddesi, \"Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi\"ni düzenlemektedir. 62. madde genel olarak cezayı hafifletici nedenleri, 52/2. madde ise uzlaştırmayı düzenlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması ve kabul edilmesi
HÜKÜM : Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine yer olmadığı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2015/91 Esas ve 2015/335 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan TCK'nın 165/1, 62 maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 4 tam gün karşılığı 80 TL. adli para cezası verildiği, Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin 14.11.2019 tarih, 2019/2645 Esas ve 2019/14436 Karar sayılı ilamı ile uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılamada uzlaşma gerçekleşmediğinden mahkemesince sanığın TCK’nın 165, 62, 52/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis ve 4 tam gün karşılığı 80 TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nin 18/03/2021 tarih, 2020/8535 E ve 2021/5287 K sayılı görevsizlik kararı ile dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesi'ne gönderildiği, ve Yargıtay 2. Ceza Dairesi'nin 08/06/2021 2021/8917 E- 2021/11603 K sayılı kararı ile hükmün onanmasına karar verildiği, 08/06/2021 tarihli kesinleşme şerhinin dosya arasına alındığı, daha sonra ilgili dosya içerisindeki onama kararı ve kesinleşme şerhi görülmeksizin, mahkemesince dosyanın 2021/653 esas sırasına sehven kaydının yapıldığı, mahkemesince 25/01/2022 tarihli karar ile dosyanın sehven kayıt altına alındığı ve kesinleşmediği anlaşıldığından karar verilmesine yer olmadığına ve dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine dair karar verildiği, kararın 25/02/2022 tarihinde kesinleştiği, daha sonra mahkemesince dosyanın onama kararı üzerine kesinleştiğinin fark edilerek 14/03/2022 tarihli dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesi’ne gönderilmesine yer olmadığına ilişkin ek karar verildiği, sanığın 14/03/2022 tarihli ek kararı temyizi üzerine yapılan incelemede;
Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesi’ne gönderilmesine yer olmadığına dair verilen 14/03/2022 tarihli kararın, CMK'nın 223/1. maddesinde belirtilen hüküm türleri arasında yer almaması sebebiyle temyiz kabiliyetinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; ortada temyizen incelenecek herhangi bir hüküm bulunmadığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 15.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.