Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3629 Esas 2022/14949 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, Atatürk Havalimanı dış hatlar gidiş terminalinde bir kafede oturan müştekiye ait el çantasını bagaj arabasının üzerinden çalarak hırsızlık suçunu işlemiştir. Ancak, suç vasfı yanlış belirlenerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-c maddesi ile cezalandırılmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olmuştur. Mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Mahkumiyet hükmü verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi - Hak yoksunlukları
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-c maddesi - Hırsızlık suçunun niteliği
7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi - Ceza Kanunu'nda yapılan değişikliklerin infaz edilmesi hakkında

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın Atatürk Havalimanı dış hatlar gidiş terminalinde bulunan kafede oturan müştekiye ait el çantasını bagaj arabasının üzerinden çalması şeklindeki eyleminin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-c maddesi ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 19/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.