Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6199 Esas 2022/14920 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü onanmıştır. Ancak, sanıkların ayrı ayrı hüküm giyme nedenleri eksi ceza tayini ve eksik cezaya hükmedilmesi olmuştur. Sanık ...'ın hırsızlık suçuna sanık ... ile birlikte müşterek fail olarak katıldığı halde mahkemece yardım eden sıfatıyla cezalandırılması eksik ceza tayinine neden olmuştur. Ayrıca, sanıkların konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunda iştirak iradesi ile birlikte hareket ettikleri halde sanık ... hakkında eksik cezaya hükmedilmesi ve sanık ...'ın ise beraat kararı verilmesi bozulmaya neden olmuştur. TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri TCK'nın 53, 116/1, 119/1-c, 142/2-h, ve 39. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... ve ... hakkında hırsızlık suçlarından kurulan hükümler bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan beraat ile sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Dosya içeriğine göre, sanık ...’in müştekilerin evine girip, cep telefonlarını çaldığı sırada sanık ...’ın da kapıda gözcülük yapmak suretiyle hırsızlık suçuna sanık ... ile birlikte 5237 sayılı TCK’nun 37. maddesi kapsamında müşterek fail sıfatıyla katıldığı ve müşterek fail olarak cezalandırılması gerektiği halde, mahkemece 5237 Sayılı TCK’nun 39. maddesi kapsamında yardım eden sıfatıyla cezalandırılması suretiyle eksik ceza tayini,
b- Sanık ... müştekilerin evine girdiği sırada diğer sanık ...’ın kapıda gözcülük yapmak suretiyle konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu bakımından da her iki sanığın iştirak iradesi ile birlikte hareket ettiği anlaşıldığından, sanıklar hakkında TCK’nın 116/1 ve 119/1-c maddeleri gereğince hüküm kurulması gerekirken sanık ... hakkında TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik cezaya hükmolunması ve sanık ... hakkında da atılı suçtan mahkûmiyet yerine beraat kararı verilmesi,
c- Kabule göre de;
Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan TCK'nın 142/2-h ve 39. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından 62. madde gereğince 1/6 indirim yapıldığı sırada 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.