Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3804 Esas 2022/14959 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...'nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1, 59/1 ve 81/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırmasına dair Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2005 tarihli ve 2004/92 esas, 2005/394 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri çerçevesinde yapılan uyarlama yargılaması sonucunda sanığın, 5237 sayılı Kanun’un lehine hükümler içermesi nedeniyle nitelikli hırsızlık suçundan anılan Kanun’un 142/1-b, 143, 145 ve 62. maddeleri uyarınca 8 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkemenin 17/06/2005 tarihli ve 2004/92 esas, 2005/394 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/03/2022 gün ve 20774/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20/04/2022 gün ve 2022/39256 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 12/09/2006 tarihli ve 2006/359-7944 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağı nazara alınarak yapılan incelemede,
1-Benzer bir olayla ilgili Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 18/04/2018 tarihli ve 2018/2546 esas, 2018/4726 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, sanığın gece vakti müştekiye ait Başak Gıda isimli iş yerine profil demirini eğip, camını kırarak girip sigaraları çalması suretiyle gerçekleşen olayda, mahkemece 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun sanığın lehine olduğundan bahisle nitelikli hırsızlık suçundan 8 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; 5237 sayılı Kanun'un 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı Kanun'un 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, eylemin hırsızlık suçu yanında 5237 sayılı Kanun'un 116 ve 119. maddesine uyan işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve aynı Kanun'un 151. maddesindeki mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, sanık lehine olan kanun hükmünün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle tespit edileceği, 5237 sayılı Kanun'a göre yüklenen hırsızlık, konut dokunmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturan eylemler nedeniyle, aynı Kanun'un 61. maddedeki ölçütler dikkate alınarak temel cezanın artırım ve indirim oranlarının ne şekilde saptanması ve 765 sayılı Kanun'da hırsızlık suçlarında ağırlaştırıcı neden olmayan gece vakti kavramının, 5327 sayılı Kanun'un 143. maddesine göre cezayı artırıcı neden olmasının ve artırım oranının takdiri ile bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu gözetilmeden, dosya üzerinden yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/06/2005 tarihli uyarlama kararından sonra, hükümlü ...’nın hakkında verilen kararda 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasının 18 yaşından küçük olduğu için yasaya aykırı olduğundan bahisle, karardan tekerrür uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılmasına yönelik talebi üzerine, hükümlünün talebinin kabulü ile tekerrüre ilişkin kısmın hükümden çıkartılmasına dair Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/05/2021 tarihli ve 2004/92 Esas - 2005/394 Karar sayılı ek kararın hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Hükümlü ... hakkında tekerrüre esas alınan Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/12/2000 tarihli ve 2000/940 Esas - 2000/1447 Karar sayılı ilamının, sanığın 18 yaşından küçükken işlediği suç nedeniyle mahkumiyetine ilişkin olup, 5237 sayılı TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 19/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.