Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3691 Esas 2022/15005 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İçeriği okunmak üzere sunulan mahkeme kararında, bir sanığa mala zarar verme suçundan verilen hüküm temyiz edildi ve yasal düzenlemeler göz önünde bulundurularak hüküm onandı. Ancak, aynı sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edildiğinde, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozuldu. TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına, 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesiyle yapılan değişikliğin gözetilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, sanıklara yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması durumunda zorunlu müdafii atanması gerektiği vurgulandı. Bu durumda, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca savunma hakkının kısıtlanması söz konusu hükümde bir hata olarak görüldü ve hüküm bozuldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklara yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 19.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.