Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4056 Esas 2022/14963 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri ve temyiz isteminin reddine dair ek karar kesinleşmiştir. Ancak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı üzerine sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümler bozulmuş ve bozma nedenine göre sanık ...’a sirayet ettirilmiştir. Bu nedenle, sanık ... ve müdafiinin temyiz istemleri reddedilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca sanıklara hak yoksunlukları uygulanırken, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan Bakırköy 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2013 tarihli kararıyla verilen mahkumiyet hükümlerinin ve sanık ... hakkında anılan mahkemece verilen 27/05/2014 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararın temyizi üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonucunda 23/02/2015 tarihli ve 2015/823 Esas – 2015/3446 Karar sayılı karar ile anılan mahkumiyet hükümleri ile anılan ek kararın onanmasına karar verildiği ve bu suretle sanık ... hakkında kurulan 03/10/2013 tarihli mahkumiyet hükmünün kesinleştiği, bilahare diğer sanıklar ... ve ... hakkında Dairemizin onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi uyarınca yapmış olduğu itiraz üzerine Dairemizin 26/04/2021 tarihli ve 2021/999 Esas - 2021/9024 Karar sayılı kararı ile sanıklar ... ve ... hakkındaki hükümlerin bozulduğu ve bozma nedenine göre bozmanın sanık ...’a sirayetine karar verildiği anlaşılmakla; Dairemizin 26/04/2021 tarihli bozmasının, sanık ...’a sirayet ettirilmesinin, sanığa bozmadan sonra verilen 01/12/2021 tarihli hükmü temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği sanığın bu hükmü temyiz etme olanağı bulunmadığından, sanık ... ve müdafiinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 21/06/2011 tarihli ve 6/94-133 sayılı kararında da belirtildiği üzere Dairemizin 23/02/2015 olan onama karar tarihi ile 26/04/2021 olan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabul edildiği tarih arasında zamanaşımının durduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 19/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.