Esas No: 2021/2258
Karar No: 2022/14978
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/2258 Esas 2022/14978 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/2258 E. , 2022/14978 K.Özet:
Sanığın \"suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi\" suçu ile mahkum edildiği, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazlarının yerinde görülmediği ancak, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı için uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken yanlış kanun maddesinin gösterildiği belirtildi. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 165/1. maddesi: Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu
- 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi: CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi
- 5237 sayılı TCK'nın 50/1-a maddesi: Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ile ilgili hüküm
- 5237 sayılı TCK'nın 50/2. maddesi: Seçenek yaptırımların uygulanması ile ilgili hüküm
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Hükümden sonra 24/10/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezası, seçenek yaptırımlardan adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nın 50/1-a maddesi yerine aynı Kanun’un 50/2. maddesinin gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.