Esas No: 2022/4834
Karar No: 2022/15000
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4834 Esas 2022/15000 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2022/4834 E. , 2022/15000 K.Özet:
Ceza Dairesi, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararında yapılan incelemeler neticesinde, sanığın temyiz isteminin suç işleme kastının bulunmadığına ilişkin olduğunu belirlemiştir. Ancak, 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi hükümleri ve değişiklikleriyle birlikte, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun kararı dikkate alınarak, sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması nedeniyle sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün bozulmasını gerektiren bu durum, diğer yönlerinin incelenmeden kararın bu sebeple bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi hakkında \"temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.\" ve aynı Kanun'un 294. maddesi hakkında \"temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.\" açıklamarı yer almaktadır. 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi de sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğini belirtmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanığın temyiz isteminin, suç işleme kastının bulunmadığına ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunduğundan, aynı Kanun’un 188/1. ve 289/1-e. maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK’nın 304/2-a maddesi uyarınca bozma nedeni de dikkate alınarak gereği için dosyanın Çaycuma 2. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, 19.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.