Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7449 Esas 2022/15147 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıklar ve müdafiilerinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II) Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
III) Sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasında konut dokunulmazlığının ihlali suçu olarak hatalı yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre, Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/01/2014 tarihli ve 2013/390 E., 2014/71 K. sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan verilmiş 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/02/2013 tarihli ve 2012/1026 E., 2013/144 K. sayılı mahkumiyet kararındaki 1 yıl 6 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkralarından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak “ Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/01/2014 tarihli ve 2013/390 E., 2014/71 K. sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan verilmiş 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/02/2013 tarihli ve 2012/1026 E., 2013/144 K. sayılı ilamındaki ceza süresine göre belirlenmesine,” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.