Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/880 Esas 2022/15289 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, Mala zarar verme, tehdit ve hakaret suçlarından dolayı hükümlü olan kişinin tebligat işleminin usule aykırı olduğunu tespit etti. Tebligatın doğrudan MERNİS adresine yapılmış olması ve Tebligat Kanunu’nun ilgili maddelerine uygun şekilde yapılmamış olması nedeniyle, gerekçeli kararın usule uygun şekilde tebliği için iade edilmesine karar verildi. Bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi gerektiği vurgulandı ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildi.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi, \"Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.\" hükmünü içermektedir. Ayrıca, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi genel tebligat hükümlerini, 21/2. maddesi ise bilinen en son adresi esas alan tebligat hükümlerini düzenlemektedir. Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi de bilinen en son adresin tebliği için usulü belirlemektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, hakkı olmayan yere tecavüz ve mala zarar verme suçlarının katılanı olan ...’ın yokluğunda verilen kararın 04.11.2015 tarihli duruşmadaki ifadesinde bildirdiği bilinen son adresi olan “..... Mahallesi ...... Sokak, No:181 İç Kapı No:1 ....../Antalya ” MERNİS adresine, doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince 20.04.2016 tarihinde yapılan tebliğ işleminin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak (öncelikle katılan ... Armağan’ın yukarıda belirtilen bilinen en son adresine MERNİS şerhi içermeden Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği, bu adrese tebliğ yapılamaması halinde MERNİS adresine MERNİS şerhi ile Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belge ve sunarsa temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için; katılan sanık ...’nın temyiz dilekçesi ile katılan sanık ... hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan kurulan beraat hükmünü de temyiz etmesi ancak tebliğnamede bu konuda görüş belirtilmemesi nedeniyle bu konuda da ek tebliğname düzenlenerek dairemize gönderilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.