Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/4290 Esas 2022/15176 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mala zarar verme ve basit yaralama suçlarından mahkumiyet kararı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan kanun yararına bozma talebiyle incelendi. Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede, mala zarar verme ve basit yaralama suçlarının şikayete bağlı olduğu, müştekinin şikayetinden vazgeçtiği beyanında bulunmasına rağmen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, yapılan incelemede, somut olaydaki gibi suçun sübutunun kabul edilirse düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden mahkumiyet kararı verilmesinde hukuka aykırılık görülmüştür. Bu sebeple, kasten yaralama suçu yönünden kanun yararına bozma istemi reddedilirken, mala zarar verme suçu yönünden yapılan kanun yararına bozma istemi de reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 86/2, 29 ve 52. (2 kez) maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi
- TCK’nın 73/6. maddesi

Mala zarar verme ve basit yaralama suçlarından sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1, 86/2, 29 ve 52. (2 kez) maddeleri gereğince 2.400,00 Türk lirası ve 1.800,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, basit yaralama suçu yönünden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair OSMANİYE 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/01/2020 tarihli ve 2014/624 esas, 2020/42 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/04/2022 gün ve 94660652-105-80-1022-2022-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/05/2022 gün ve 2022/51845 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz veya istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddî boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği gözetilerek yapılan incelemede,
5237 sayılı Kanun'un 151/1 ve 86/2. maddesinde düzenlenen mala zarar verme ile basit yaralama suçlarının soruşturma ve kovuşturmasının şikayete bağlı olduğu, müşteki.....'ın 30/10/2018 tarihli oturumda sanık hakkındaki şikayetinden vezgeçtiğini beyan ettiği, sanığın da 09/01/2019 tarihli oturumda şikayetten vazgeçmeyi kabul etmediğine dair bir beyanının bulunduğunun anlaşılması karşısında, Mahkemesince somut olaydaki gibi suçun sübutunun kabul edilirse düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Sanık ... hakkında Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/01/2020 tarihli ve 2014/624 esas, 2020/42 sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, müşteki vekilinin kararı istinaf ettiği, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 29/09/2021 tarih, 2021/1233 esas ve 2021/1659 karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinden itiraza tabi olan karara karşı mahkemesince işlem yapılmasına karar verilmesine rağmen bu süreç sonunda itiraz merciince bir inceleme yapılıp, itirazla ilgili bir karar verilmemesi nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, kararın usulüne uygun olarak kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (OSMANİYE) 1. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 28/01/2020 tarihli ve 2014/624 E., 2020/42 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Sanık ...’nin üzerine atılı mala zarar verme suçunun şikayete tabi olduğu, müşteki İsmail Arslan'ın 30/10/2018 tarihli oturumda sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği, sanığın da 09/01/2020 tarihli oturumda şikayetten vazgeçmeyi kabul etmediğini söylemesi karşısında; TCK’nın 73/6. maddesi uyarınca mahkemece dosyadaki delillere göre yargılamaya devam olunup suçun sübutu kabul edilerek, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verildiği ve yargılama sonucu verilen kararda bir isabetsizlik görülmemesi nedeniyle (OSMANİYE) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 28/01/2020 tarihli ve 2014/624 E., 2020/42 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 21/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.