Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/6664 Esas 2022/15174 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçu mahkumiyeti hakkında yapılan incelemeler sonucunda, mahkemede hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarih itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başladığı belirlenmiştir. Dosya incelendiğinde, sanık hakkında verilen cezanın adli para cezasına çevrilmesi kararının müdafi tarafından temyiz edilmesine rağmen, son kararda adli para cezasına çevrilmemesi ve sanık hakkında uygulanamayacak olan TCK'nın 53. maddesinin hükümden çıkartılmaması nedeniyle hüküm, isteme aykırı olarak bozulmuştur. Sanık hakkında verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nun 50 ve 52. maddeleri uyarınca 5000 TL adli para cezasına çevrilmesi, verilen adli para cezasının 20 eşit taksitte ödenmesi ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanmaması kararı verilmiştir. Detaylı ve açıklayıcı olarak, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi ve 11. fıkrası, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi ve 322. maddesi, TCK'nın 50, 52 ve 53. maddeleri kararda

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre sanık bakımından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 30/03/2012 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 16/10/2012 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Mahkemenin 30/05/2007 tarihli kararında sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK’nun 50 ve 52. maddeleri uyarınca sonuç olarak 5000 TL adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, bu kararın müdafi tarafından temyiz edilmesi nedeniyle 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının olmasına rağmen 10/12/2021 tarihli kararda sanık hakkında verilen cezanın adli para cezasına çevrilmemesi,
2-(1) numaralı bozma nedenine göre netice olarak adli para cezasına mahkum olan sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanamayacak olması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına “'Sanığın 30/05/2007 tarihli önceki hükümden kaynaklanan kazanılmış hakkı nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nun 50 ve 52. maddeleri uyarınca 5000 TL adli para cezasına çevrilmesine, verilen adli para cezasının sanığın sosyal ve ekonomik durumu gözetilerek 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca 20 eşit taksitte ayda bir olmak üzere ve birer ay arayla ödenmek suretiyle borç bitinceye kadar sanıktan tahsiline, taksitlerden birini zamanında ödemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine ve netice olarak adli para cezasına mahkum olan sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılmasına" karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.